معاونت پژوهش و فناوری

ابتلا به درای ساکت پس از کشیدن دندان مولر سوم مندیبل با مصرف کورتون، OCP، سیگار و سابقه بستری به دلیل کووید-19

امتیاز کاربران

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال
 
 

نتایج تحقیقات نشان داد : به نظر می رسد  ابتلا به درای ساکت پس از کشیدن دندان مولر سوم مندیبل با مصرف کورتون، OCP، سیگار و سابقه بستری به دلیل کووید-19 مرتبط است .

استئیت آلوئولار زمانی ایجاد می شود که اختلالی در ترمیم حفره دندان کشیده شده ایجاد شود، در این صورت استخوان آلوئول چندروز بعد ازخارج کردن دندان در معرض قرار میگرد که معمولا به عنوان حفره خشک

 ( dry socket) ) شناخته میشود. از آنجا که بیماری کرونا(covid-19) ) طی سال های اخیر همه گیر و اپیدمیولوژی آن پاندمیک بوده است تنها یک مطالعه در سطح بین المللی به بررسی میزان ریسک ابتلا به حفره خشک در بیماران با سابقه ابتلا به کووید۱۹ پرداخته است اما در ایران تاکنون مطالعه ای در این خصوص انجام نشده است .

دکتر سهند سمیعی راد عضو هیات علمی گروه جراحی دهان، فک و صورت  و مجری طرح پژوهشی مذکور به همراه گروهی از محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مطالعه ای انجام دادند تا شیوع سابقه ابتلا به covid-19 در بیماران دچار درای ساکت به دنبال کشیدن دندان مولر سوم پایین مراجعه کننده به بخش جراحی دهان،فک و صورت دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال ۱۴۰۱ را بررسی نمایند.

یافته های این تحقیق نشان داد که ابتلا به درای ساکت پس از کشیدن دندان مولر سوم مندیبل با مصرف کورتون، OCP، سیگار و سابقه بستری به دلیل کووید-19 مرتبط است. اگرچه ارتباط مستقیمی بین ابتلا به کووید-19 و درای ساکت مشاهده نشد، اما با توجه به تعداد بیشتر بیماران مبتلا به درای ساکت با سابقه کووید-19، نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد.

دکتر سمیعی راد گروه ‌های هدف این تحقیق را متخصصان و پژوهشگران و سیاست‌گذاران حوزه سلامت و درمان برشمردند. 

با توجه به تایید این پژوهش در تاثیر بستری شدن در زمان ابتلا به بیماری کووید-19 و همچنین مصرف دارو های کورتون و OCP و تایید ریسک فاکتور ها در ایجاد درای ساکت بعد از خارج سازی دندان سوم مولر مندیبل؛  سیاست گذاران سلامت باید با توجه به سوابق بستری افراد، به منظور پیشگیری از ابتلا به درای ساکت ، ارتباط مطلوبی با جامعه دندانپزشکان به منظور ایجاد آمادگی برای افراد پرریسک فراهم کنند تا افرادی که به دلیل این ریسک فاکتور ها در خطر هستند آماده مواجه شدن با این شرایط و درمان پس از آن را داشته باشند. همچنین سیاست گذاران سلامت  بایستی به منظور اگاهی سازی عمومی و کنترل ریسک فاکتور هایی مانند سیگار و یا داروی OCP،  بر تبلیغات درست و آگاهی سازی عمومی همت ورزند.