به نظر می رسد  بهبود کیفیت بهداشت دهان  کودکان مبتلا به فیبروز سیستیک  از اهمیت بالایی برخوردار است.

 سیستیک فیبروزیس  یک اختلال ژنتیکی است که بر ریه‌ها و سیستم گوارش تأثیر می‌گذارد . فرد مبتلا به فیبروز کیستیک به دلیل مشکلات تنفسی و مصرف داروهای مکرر، ممکن است در معرض خطر بالاتر ابتلا به بیماری‌های دندانی و پریودنتال قرار گیرند. تجمع پلاک دندانی، التهاب لثه و خشکی دهان از جمله مشکلاتی هستند که می‌توانند در این بیماران شایع شوند و این مشکلات ممکن است باعث تشدید بیماری‌های ریوی و سایر مشکلات پزشکی شود. به همین دلیل، مدیریت بهداشت دهان در این بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است.

دکتر  مریم ولی زاده  عضو هیأت علمی گروه دندانپزشکی کودکان  و مجری طرح پژوهشی مذکور به همراه گروهی از محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مطالعه ای به بررسی شاخص های پریودنتال و بهداشت دهانی در کودکان مبتلا به فیبروز سیستیک در استان خراسان رضوی پرداختند.

  یافته های این تحقیق نشان داد بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک امتیازهای پلاک و شاخص لثه کمی بالاتر از گروه کنترل داشتند، اما تفاوت‌ها از نظر آماری قابل ملاحظه نبودند. گروه کنترل امتیازهای DMFT/dmft بالاتری داشتند که باز هم تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت.

دکتر ولی زاده گروه ‌های هدف این تحقیق را متخصصان دندانپزشکی کودکان ، پژوهشگران و سیاست‌گذاران حوزه سلامت  برشمردند و  بهبود کیفیت بهداشت بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس را پیشنهاد داده اند.

 همچنین سعی در ان است که برای این بیماران در دانشکده دندانپزشکی مشهد پرونده تشکیل شود و وضعیت سلامت دهان این بیماران از این راه راحت تر و به صورت مداوم کنترل شود و در پی ان اقدامات درمانی برای این بیماران انجام شود.