استاد شيمي دارويي دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح نمود : غضروف، بافتی بدون رگ وعصب در بدن است و اگر آسیب گسترده ای داشته باشد، توانایی ترمیم و بازسازی خود را ندارد. در جامعه امروز، بیماریهای غضروف از جمله ورم مفاصل و آسیبهای غضروف افزایش یافته است. آسیبهای آن میتواند عملکرد روزانه بیمار را مختل کرده باشد.

دكتر فرزين هادي زاده اظهار نمود : از آنجایی که روشهای رایج مورد استفاده در درمان آسیبهای غضروف تهاجمی با بازده کم تلقی میشوند. یکی از مهم ترین روش های جایگزین که به عنوان راه حلی کارا در این زمینه معرفی شده است، استراتژی مهندسی بافت می­باشد چرا که مهندسی بافت روشی است که با استفاده از ترکیب سلول، داربست و عوامل تحریک کننده رشد بستری برای ایجاد بافت غضروف جدید فراهم می آورد.

 رئیس مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی دانشگاه گفت: داربست ها یا سازه ها ساختارهایی هستند که علاوه بر آنکه اثر سمی برای سلول ندارد و سلول را در فضایی سه بعدی نگهداری می کند به حفظ پایداری مکانیکی بافت جدید در مراحل اولیه شکل گیری آن کمک می کند.

وی افزود : هر داربـست براساس خواص بافت هدفش طراحي ميشـودانتخـاب نـوع و جنس داربست مهمترين بخش كار است چرا كه در نهايـت جايگزين بافت آسيب ديده ميشود.روش های مختلفی برای تولید داربست ها وجود داردکه طی چند سال گذشته، الکتروریسی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. به طوری که درصد وسیعی از کاربردهای ‏آن مربوط به حوزه پزشکی بوده است. این روش یک رویکرد جدید جهت تولید ساخت داربست های مهندسی بافت ایجادکرده است.

دکتر هادی زاده با اشاره به اینکه در ارنباط با عوامل تحریک کننده، با توجه به مطالعات صورت گرفته فاکتور رشد TGF به عنوان مهمترین فاکتور عوامل تحریک کننده در  تمایز سلولها به غضروف بیان شده است افزود :  در این راستا، تلاش زیادی جهت ساخت سیستم های نانوذره ای به منظور کاهش دوز فاکتورهای رشد انجام می شود که در نتیجهاستفاده از نانو ذرات پلیمری PLGA به دلیل زیست سازگاری عالی، زیست تجزیه پذیری و توانایی خوب در رهش کنترل شده این عوامل تحریک کننده از انتخاب های اولیه برای ساخت نانوذرات پلیمری به شمار می رود.به تازگی، سلولهاي بنیادي مزانشیمی مشتق از چربی به دلیل خصوصیات منحصر به فردي همچون تمایز به ردههاي مختلف سلولی توجه زیادي را به خود معطوف ساخته است .

دكتر فرزين هادي زاده گفت : این طرح پایان نامه تخصصی بیوتکنولوژی خانم آرزو صابری و با همکاری اساتید ارجمند خانم دکتر الهام خداوردی، دکتر جبراییل موفق، دکتر علی مرادی و دکتر حسین کمالی انجام شده است و این مطالعه نشان داد که با ایجاد ساخت داربست هایی است که که از لحاظ خصوصیات مکانیکی –سطحی شباهت زیادی به مانریکس خارج سلولی غضروف و این داربست ها به صورت کنترل شده فاکتور رشد TGF را ازاد میکنند و سلولهاي بنیادي مزانشیمی مشتق از بافت چربی نیز میتوانند به صورت برون تن تمایز به سلولهای پیش ساز غضروفی گردد که منجر به ترمیم اسیبهای غضروفی میشود.